Je vindt ze in de Bijbel, bij de oude Grieken, en nu ook op Sollicitatiedokter: de zeven hoofdzonden. Deze week bespreken we lust, sollicitatiehoofdzonde nummer 3. Wees echter gerust, bij Sollicitatiedokter vertellen we je niet alleen welke zonden er zijn. We geven je ook tips om te voorkomen dat je ze begaat!
Dit artikel is onderdeel van een serie over sollicitatiehoofdzonden. Het artikel over hoofdzonde #2, hebzucht, lees je hier.
Is je sollicitatie mislukt? Krijg je die felbegeerde baan toch niet? Recruiters en werkgevers zullen zeggen dat dat aan jou lag: jij bent niet goed genoeg als kandidaat of je solliciteerde slecht. Misschien beging je tijdens je sollicitatie zelfs wel een hoofdzonde. Je was ijdel of hebzuchtig. Dat jouw sollicitatie misliep hoeft echter niet aan jou te liggen. Misschien beging jouw recruiter wel een sollicitatiehoofdzonde. We bespreken het in deze aflevering over Sollicitatiehoofdzonde #3: lust.
Maakt jouw recruiter zich schuldig aan lust?
Dat zit zo: wanneer recruiters twee cv’s onder ogen krijgen, is de pasfoto die op het cv prijkt soms doorslaggevend. Volgens onderzoek uit 2014 van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) maken mooie werkzoekenden zelfs 20% meer kans om uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek dan mensen die het niet van hun fysieke uiterlijk moeten hebben.
Uit deze schokkende cijfers kan je maar een ding opmaken: veel recruiters besteden meer aandacht aan de symmetrie van je gezicht en de bouw van je lichaam dan aan waar je hebt gewerkt en wat je opleiding is. Volgens het SCP is voor laagopgeleiden hun uiterlijk zelfs belangrijker dan wat er op hun cv staat, bij hoogopgeleiden is dat fifty fifty.
Recruiters begaan kortom regelmatig de Sollicitatiehoofdzonde lust – en ze snijden zichzelf ermee in de vingers. Hoe jij eruitziet zegt immers niets over hoe goed je bent in jouw baan.
Lekker ding meteen op gesprek
Voordat we je vertellen wat je kan doen om jezelf tegen lustige recruiters te weren, duiken we eerst wat dieper in de materie. Het is namelijk belangrijk om te begrijpen hoe verstrekkend het probleem is.
Onze collega’s van CV-Ster stuurden vorig jaar 300 identieke sollicitaties de deur uit. Aan de ene helft van die sollicitaties voegden ze een pasfoto van een aantrekkelijk persoon toe. De andere helft werd voorzien van een, nou ja, minder aantrekkelijk ogende kandidaat.
Wat bleek? In 43% van de gevallen kreeg de knappe sollicitant een positieve reactie van zijn of haar recruiter. In 17% van de gevallen mocht het lekkere ding zelfs direct op gesprek komen. De minder mooie mensen oogsten een stuk minder succes. 15% van hen kreeg een positieve reactie, en een verwaarloosbaar percentage van 3% werd meteen uitgenodigd voor een kennismaking.
Knapperds krijgen ook meer geld
Die lustige recruiters, die kandidaten op basis van hun uiterlijk aannemen, vormen niet als enige een bedreiging voor werkzoekers met een minder mooie kop. Zodra een niet knappe sollicitant zich door een oneerlijk sollicitatieproces heeft geworsteld en aan de salarisonderhandelingen mag beginnen, trekt hij namelijk opnieuw aan het kortste eind: mooie werknemers krijgen steevast meer loon dan hun minder aantrekkelijke collega’s.
Uit Amerikaans onderzoek onder ruim 10.000 proefpersonen blijkt dat zeer aantrekkelijke mensen een mediaan (dat is dus een gemiddelde waarbij de uitschieters zijn weggelaten) jaarinkomen van 36 duizend dollar hebben. In 2017 wijdde de NOS hier een heel artikel aan.
Onaantrekkelijke werknemers blijven ver op hen achter: het mediaan van hun jaarsalaris is 24 duizend dollar, een verschil van 12 duizend! Daarvan kan je een prima tweedehandsauto kopen, luxe op vakantie met je hele gezin gaan of gemiddeld een jaar van je hypotheek aflossen. Knappe mensen krijgen daardoor niet alleen sneller een baan, ze zijn ook gelukkiger.
Niet knap, dan maar écht lelijk
Voor mensen die het écht niet getroffen hebben met hun uiterlijk bestaat een schrale troost. Hetzelfde Amerikaanse onderzoek dat we hierboven aanhalen toont namelijk ook zoiets als een lelijkheidsbonus aan. Lelijke mensen die aan het onderzoek meededen hebben een mediaan jaarinkomen van 35 duizend dollar, slechts duizend dollar minder dan hun knappe collega’s, dus.
Als je niet mooi bent, kan je kortom maar beter écht lelijk zijn.
Hoe ga je om met lustige recruiters?
Ben jij een werkzoeker en wordt werk jou niet vanwege je uiterlijk in de schoot geworpen? Dan is nu de vraag: hoe ga ik om met recruiters die meer waarde hechten aan m’n biceps of m’n dijen dan aan mijn kwaliteiten op de werkvloer?
Die vraag is lastig te beantwoorden, ook omdat er geen wetten bestaan tegen discrimineren op uiterlijk. Word je niet aangenomen vanwege je leeftijd, ras, nationaliteit, gender of seksuele oriëntatie, dan kan je daar melding van maken bij het meldpunt voor discriminatie. Een recruiter overtreed dan immers de wet. Maar een afwijzing op basis van je looks is wettelijk gezien toegestaan.
Toch kunnen we je één tip meegeven: Om te voorkomen dat jouw cv meteen vanwege je uiterlijk in de prullenbak belandt, kan je overwegen om geen foto mee te sturen. Zo dwing je jouw recruiter een beslissing te nemen op basis van zaken die ertoe doen, zoals bijvoorbeeld je werkervaring en je opleiding. En dus niet op basis van lust.
