Vaak nemen we sollicitatiebeslissingen met ons hoofd. Zelfs als je fysiek en emotioneel voelt dat een vacature niet bij je past, is het lastig om dat mentaal toe te geven. Vitaliteitscoach Maria Voskuilen vertelt je in dit blog waarom je bij het solliciteren niet alleen naar je hoofd moet luisteren, maar ook naar je hart.
Ik zie me nog zitten in dat kamertje. Een oudere, kalende man tegenover me. Mijn mogelijk toekomstige collega in een bruin fluwelen ribpak links van me.
Ik zat in een grijze, bedompte ruimte met in het midden een grote grijze tafel. Plastic stoelen er omheen, omsloten door witte wandjes. Plexiglas met uitzicht op een kantoortuin. Geen direct daglicht, amper zuurstof en weinig kleur. En toch zat ik daar enthousiast mijn verhaal te vertellen. Over mijzelf, mijn werkervaring, mijn ideeën bij de baan. Hoopvol stapte ik het gesprek uit. Wie weet?!
Soms weet je hart het beter
Hoewel de functie mij inhoudelijk aansprak kwam ik er door het gesprek achter dat deze rol, in deze context, eerlijk gezegd niets voor mij was. Een deel van mij vroeg zich af of ik hier wel paste. In dit gebouw, deze ruimte, deze functie, bij deze mensen. En inderdaad, er was een meer ervaren, meer geschikte kandidaat. Helaas. Of niet? Gevoelsmatig wist ik het al. Mijn hoofd vertelde me echter wat anders.
Station Gouda
Zo ben ik vaker door het volgen van mijn hoofd in de knel gekomen. Rond de start van mijn loopbaan was ik bijvoorbeeld onderweg naar een sollicitatiegesprek voor een trainee-functie in de ICT. Eenmaal met beide benen binnen in deze sector, zou mijn bedje tot mijn pensioen gespreid zijn. Een slimme meid is immers op haar toekomst voorbereid. Ik reisde met de trein van Utrecht naar Leiden.
Bij station Gouda ben ik uitgestapt en heb rechtsomkeer gemaakt. Ik was die ochtend al met flinke tegenzin op pad gegaan. En tijdens de treinreis werd het me steeds duidelijker. Deze functie was niks voor mij. Waar was ik mee bezig? Mijn hele systeem kwam in opstand. Mijn lijf wist het allang. Het was mijn hoofd dat me voortdreef en niet wilde luisteren.
De mallemolen
Fysiek en emotioneel voel je heel makkelijk of iets wel of niet past. Je hart vertelt het aan je. Mentaal kan het echter lastig zijn om daaraan toe te geven, en om eerlijk te zijn tegen jezelf. Er hangt natuurlijk financieel, emotioneel en relationeel veel af van zo’n nieuwe baan. Er kunnen allerlei redenen zijn om voor de korte termijn aan rationele argumenten toe te geven. Wanneer je echter voor de lange termijn jouw zingeving opoffert, is dat niet raadzaam. Voor je het weet ben je gedemotiveerd, uitgeput, opgebrand of in een conflict beland. En dan moet je opnieuw de mallemolen van het solliciteren in.
Want een mallemolen is het. Ik kan me ieder sollicitatiegesprek nog zo voor de geest halen. Van het ‘dit-is-hoe-het-hoort’-gesprek met de twee grijze pakken tegenover me. Via de meest ludieke vraag: ‘Wat is de dark side van Maria Voskuilen?’ Tot aan het gevoelsmatig gelijkwaardige gesprek waar we na een open, eerlijke, respectvolle verkenning besloten om niet met elkaar in zee te gaan.
Daarom deze vijf vragen voor in je achterzak tijdens jouw sollicitatietraject:
- Heb ik zin om deze werkzaamheden op te gaan pakken?
- Hoe ervaar ik de werkruimte?
- Voel ik me op mijn gemak met deze mensen?
- Knap ik ervan op? Of knap ik ervan af?
- Is het een ‘ja’ of een ‘nee’?
Ga op verkenning!
Tot slot ter inspiratie: ga op verkenning. In het pre-coronatijdperk maakte ik deel uit van een lokale werkgroep ‘Zin in werk’. We kwamen moeizaam in contact met een bedrijf waar we graag mee wilden samenwerken. Als experiment zijn een collega en ik in de ontvangsthal van het bedrijf gaan zitten. Nieuwsgierig om te ervaren, te observeren hoe het is om daar te werken. Met als doel te ontdekken hoe wij met ons aanbod het beste konden aansluiten.
We namen plaats aan een enorme tafel in de hoge, ruime, stijlvol ingerichte ruimte. Na een half uur wisten we genoeg. Niemand van de receptie had ons aangesproken. En van de keurig geklede medewerkers die langsliepen kregen we een afgemeten hoofdknikje. Zij waren duidelijk op weg naar een volgende afspraak. Geen vrolijk goedemorgen, hoe was het op de weg, heb je een goed weekend gehad, et cetera. Maar een praktisch, functioneel gesprekje. Het sociale aspect was duidelijk onderbelicht.
Opgelucht stapten we naar buiten. Wijzer over het aanbod dat hier het best zou passen: praktisch, functioneel, efficiënt en resultaatgericht.
Neem op alle lagen waar en volg je hart
Mijn (sollicitatie)-ervaringen hebben me geleerd om bij iedere eerste ontmoeting op alle lagen waar te nemen. Zowel fysiek, mentaal, emotioneel als zingevend. Wanneer je jouw eigen logica, enthousiasme, noodzaak of wilskracht opzijzet, is er meer waar te nemen. Houd je hoofd koel en volg je hart. Blijf eerlijk naar jezelf. Dat levert uiteindelijk het meeste werkplezier op!
